Syreny to jedyne podwodne roślinożerne ssaki. Jak ze zwierząt lądowych stały się wodnymi? – oto zagadka, która jest ciągle nierozwiązana do końca.

Wiadomo, że syreny wywodzą się od ssaków prakopytnych, jak słonie, czy góralki, ich przednie kończyny przekształciły się w płetwy, a tylne zredukowały. Na wargach posiadają liczne włosy czuciowe, mają dobrze rozwinięty zmysł węchu.

Pierwsi przedstawiciele tego gatunku żyli już ponad 50 milionów lat temu. Wówczas zamieszkiwali rzeki i przybrzeżne wody morskie. Pierwsze zwierzęta z tej grupy żyły

Kiedyś tak wyglądały syreny, aut. Nobu Tamura, CC 3.0

na lądzie, a tylko częściowo w wodzie. Z czasem coraz bardziej przystosowały się do życia wodnego. Silny ogon wykształcili się w płetwę, która dzięki ruchom w górę i w dół jest siłą napędową podczas pływania. Żywiły się roślinnością, głównie trawą morską. Z czasem utraciły siekacze i kły. Obecnie wyróżnia się ich 2 rodzaje: diugoniowate i manatowate (4 gatunki).

Dziś żyją w wodach tropikalnych i w zachodnim Atlantyku, mogą ważyć nawet tonę.

Samica rodzi jedno młode, które wychowuje przez 2 lata. Dopiero po tym okresie może ponownie zajść w ciążę.

Choć te „prawdziwe” syreny nie są takie jak te, które znamy z legend,  to warto wiedzieć, że istnieją i są zagrożone wyginięciem, objęte ochroną.